Voor een niet paddenstoelenteler met onverwacht veel paddenstoelen is het een uitdaging om de paddenstoelen op de juiste plek op tijd krijgen, vooral als je iets anders aan het doen ben.
Het is vrijdagochtend 9 september. We zijn op weg naar “De Tuindagen van Hex” in Heers, België. Groene Takken is het hele weekend èèn van de vele standhouders op het landgoed. Ik had collega Cathy vroeg opgehaald en met een volle aanhanger en goede moed reden we richting het zuiden. Normaal gesproken helpt Cathy met de webwinkel en PR-zaken maar zij ging nu mee in haar capaciteit als kok en ervaren cateraar. Haar taak was om Broodjes Hex te maken (broodjes met gebakken paddenstoelen) tijdens de tuindagen.
Wij hadden heel veel eigen shii-take paddenstoelen mee. Veel shii-takestammen hadden de laatste tijd gereageerd op een dompeling en nog meer shii-takestammen waren spontaan gaan bloeien. De eerste oogst is altijd voor Groene Takken want een shii-takestam moet zich altijd bewijzen met een goede vlucht paddenstoelen voordat het verkocht kan worden als Eetbaar Hout. Meestal kan ik deze oogst zelf goed verwerken, maar af en toe is er sprake van overvloed en bijhorende stress.
Vrijwilliger Josine had de desbetreffende vrijdag de taak om de laatste shii-take paddenstoelen in de Eetbaar Hout Kwekerij in Gaanderen te plukken, ingeschat op 3 – 4 kg. Laat in de ochtend kregen wij onverwacht een bericht van Josine met een foto van haar plukkunst: een heleboel kistjes, emmers en dozen vol met paddenstoelen. Het bleek een vlucht van ca. 16 kg, veel meer dan verwacht en ze was nog niet klaar. “En nu dan?” was haar vraag. Een hele goede vraag, ik wist het ook even niet. Ik zat in een auto op weg naar België en familie, buren, vrienden hadden pas zakken vol paddenstoelen gekregen. Josine wilde ook over een paar uur naar huis. Cathy en ik keken elkaar eerst bezorgd en toen grijnzend aan want ineens hadden wij een zinvolle afleiding tijdens de lange tocht richting België.
Wij begonnen onze speurtocht met het bellen naar een paar voormalige Groene Takken collega’s – maar niemand kon ons helpen zo laat in de week. Ons grijnzen werd minder. Tijd begon te dringen en Josine was doorgegaan met paddenstoelen oogsten. Wij gingen onze strategie aanpassen: opslag voor enkele dagen. Na enkele belrondes vonden wij een lokale kersenboer met een lege koelcel (want de kersen waren al verkocht). Dat leverde een paar dagen respijt op en na terugkomst konden de paddenstoelen uiteindelijk een bestemming krijgen. Het regent voorlopig geen paddenstoelen meer.
